Produkcje modelu Lancia Flaminia rozpoczęto w 1957 roku. Samochód stał się flagowym modelem włoskiego producenta, zastępując na tym miejscu Lancie Aurelię, na której konstrukcji zresztą bazował. Lancia mająca bogatą tradycje we współpracy z niezależnymi producentami karoserii. Również przy produkcji Flaminii poprosiła o pomoc niezależnych producentów w realizacji produkcji innych wersji nadwoziowych niż podstawowa limuzyna, która jako jedyna była produkowana przez Lancię. Dwa lata po rozpoczęciu produkcji nowego modelu w zakładach Pininfariny zaczęły powstawać dwudrzwiowe Coupe. Wersja Coupe oparta była na zaprezentowanym w 1957 roku koncepcyjnym modelu Lancia Florida II.
Studio stylizacyjne Pininfarina mając doświadczenie, oraz dostęp do podwozi które służyły do budowy samochodów Lancia Flaminia Coupe, w 1963 roku zaprezentowało bardzo ciekawy model. Lancia Flaminia 3C Speciale została zaprojektowana przez młodego, 29 letniego projektanta. Tom Tjaarda zaledwie 4 lata wcześniej rozpoczął swoją karierę projektanta samochodów. Jednak dzięki swojemu wyjątkowemu talentowi mógł współpracować z największymi studiami takimi jak Pininfarina czy Ghia dla której później pracował.
Nowoczesne Coupe miało pokazać jak w przyszłości powinny wyglądać samochody Lancii, zrywając z niemodnymi już skrzydłami i obłymi kształtami. Prototyp Tjaardy był smukły, niższy i bardziej kanciasty od produkowanych przez pininfarinę Flaminii. Przód samochodu wzorowany był na produkowanych od 3 lat Lancii Flavii, jednak linie poprowadzono trochę łagodniej, dzięki czemu samochód zyskał bardziej delikatny wygląd. Z tyłu projektant zrezygnował z archaicznych pionowych świateł na rzecz nowoczesnych, kanciastych lamp umieszczonych poziomo. Tom Tjaarda w swoich projektach często stosował ostre linie, co widać wyraźnie w zaprezentowanej i zbudowanej w 1969 roku przez studio Ghia Lancii Marica, zbudowanej także na podwoziu Flaminii. Lancia Flaminia Speciale zbudowana została w tylko jednym egzemplarzu na skróconym podwoziu, takim jak wszystkie Flaminie Coupe produkowane przez Pininfarinę. Dokładniej użyto podwozia o numerze 826.138.001167 wyposażonego w silnik V6 o pojemności 2,8 litra. Samochód zaprezentowano na targach motoryzacyjnych w Turynie w 1963 roku, oraz w Brukseli rok później. Następnie po roku 1965 samochód służył jako środek transportu samego Battista Pininfarina. Dodano wtedy działające światła tylne od Lancii Flavii, oraz przemalowano samochód na kolor srebrny. W 1972 roku po półrocznych negocjacjach samochód zmienił właściciela. Kupił go amerykański anestezjolog Dr. Richard Buckingham za sumę 4200 dolarów. Flaminia miała wtedy przebieg raptem 9100 km. Buckingham był 63 członkiem „American Lancia Club” do którego przystąpił w 1968 roku, a po kilku latach został jego prezesem na 15 lat. W 1989 roku samochód trafił do Japońskiej kolekcji Matsuda, gdzie powrócił do oryginalnego koloru – biała perła. Po 14 latach, w 2003 Lancia Flaminia powróciła na kontynent amerykański, do Kanadyjskiego kolekcjonera, a następnie w 2008 roku do kolejnego.
Od nowości Lancia Flaminia Speciale przejechała tylko 19000 km. Obecnie dodatkowe światła tylne, które zostały dołożone żeby można było poruszać się samochodem w normalnym ruchu, zostały zlikwidowane i powrócono do oryginalnego wyglądu.
źródła: www.fantasyjunction.com, www.supercars.net, www.gentemotori.it
